Reguła św. Augustyna fundamentem duchowości

To niewielkich rozmiarów dzieło jakim jest Reguła „dzięki głębi myśli, znajomości psychiki ludzkiej, ukierunkowaniu życia zakonnego na najwyższy cel chrześcijańskiej doskonałości — miłości Boga oraz bliźniego, ma charakter ponadczasowy". Odbija się w nim osobowość Autora, dla którego był to program życia, realizowany przez 40 lat.

Reguła św. Augustyna, w odróżnieniu od Reguły św. Benedykta, nie podaje szczegółów porządku dnia, czy też zewnętrznej struktury wspólnoty, lecz zarysowuje podstawy życia religijnego, zalecając umiarkowany ascetyzm i praktyczność. Cechy te nadały jej dużą elastyczność i umożliwiły zastosowanie w różnych męskich i żeńskich społecznościach zakonnych, stowarzyszeniach i bractwach. Również siostry wizytki przyjęły ją jako podstawę kształtowania swojego mniszego życia, zgodnie z poleceniem św. Ojca Założyciela: „daję wam tę świętą Regułę, której będziecie się trzymać jako drogi prawdziwej, by dojść do doskonałości życia zakonnego".

Wróć

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. czytaj więcej